Binnen 10 jaar ijsvrij?
21 september 2012 • John de Croon
beheren risico's, programma ontwerp, planvorming
Op 8 september jongstleden las ik in de krant ‘De Stentor’ de titel van een artikel ‘Binnen 10 jaar ijsvrij’. Mijn eerste reactie was dat schoolkinderen best weleens binnen 10 jaar ijsvrij zouden kunnen krijgen. Het werd me snel duidelijk dat mijn interpretatie niet klopte.
Het artikel beschrijft dat het Noordpoolijs veel sneller smelt dan dat wetenschappers tot voor kort voor mogelijk hielden. In het artikel stelt weerman Reinier van den Berg dat we ons zorgen moeten maken en dat het er al een tijdje op lijkt dat de werkelijkheid sneller gaat dan het voorspelde worst case scenario. Het totale volume aan zee-ijs is de afgelopen 30 jaar met maar liefst 75% afgenomen.
Door het smelten van de ijskappen op Groenland en op de Zuidpool is er een zeespiegelstijging. Volgens het artikel kan die zeespiegelstijging bijna anderhalve meter bedragen voor het jaar 2100. Van den Berg adviseert daarom vaart te maken in het vergroenen van de economie.
Foto: http://nl.freepik.com/vrije-photo/ijsberg-1_33940.htm
Wetenschapsjournalist Marcel Crock reageert op de uitspraken van Van den Berg in het artikel. ‘Pas vanaf 1980 worden met satellieten structureel opnames van het ijs gemaakt dus de afname van het ijs is niet heel zeker’ aldus Crock. Ook geeft hij aan dat er in het verleden periodes van afkoeling en opwarming te zien zijn geweest. Eén ding is zeker en dat is de voorspellingen onzekerheden bevatten[1].
Mijn collega Ype heeft in een column[2] een risicoketen gepresenteerd. In het licht hiervan is de afname van het ijs (en dus stijging van de zeespiegel) te zien als de oorzaak. Dat heeft invloed op diverse assets zoals onze dijken, die als reactie kunnen overstromen. Wanneer een grote overstroming plaatsheeft, is het gevolg dat mogelijk vele mensen komen te overlijden en de financiële schade enorm is.
Het is onzeker of we de oorzaak van de klimaatverandering kunnen keren. Ongeveer 80% van de wereldbevolking wil nog een economische groei doormaken, die wij al doorgemaakt hebben. De oorzaak wegnemen (als de mens de oorzaak is, al lijkt dat wel aannemelijk) komt neer op 80% van de wereldbevolking blijvend tot armoede veroordelen (en liefst nog een beetje meer, want met huidige uitstoot is er ook al opwarming). Ook is het onduidelijk of de te nemen maatregelen nog op tijd invloed gaan hebben. Wanneer we dus zekerheid willen, kunnen we ons daarom als BV Nederland beter concentreren op reactie van de assets dan op de oorzaken van de geschetste risicoketen. In concreto: dijken verhogen en versterken om te voorkomen dat ze overstromen en doorbreken bij hoog water.
Het is namelijk wel zeker dat klimaatverandering negatieve consequenties heeft. Wanneer een stijging van de zeespiegel plaatsheeft en heftige regenbuiten gaan optreden, kun je dus maar beter daarop voorbereid zijn. Van den Berg stelt in De Stentor de vraag of we de Randstad de komende 100 jaar willen houden of moeten opgeven. ‘Daar horen we niemand over’ stelt hij. Ik denk dat wat de sympathieke weerman stelt niet helemaal klopt. Immers heeft de Deltacommissie in 2008 een rapport[3] opgeleverd dat een oplossing geeft om de voeten droog te houden. Daarin staat expliciet dat we ons op de gevolgen moeten voorbereiden.
Die commissie is door de regering gevraagd advies uit te brengen over de bescherming van Nederland tegen de gevolgen van klimaatverandering. In het rapport van de Deltacommissie worden concrete beheersmaatregelen genoemd. Met de uitvoering van het Deltaprogramma is tot 2050 een bedrag van 1,2 à 1,6 miljard euro per jaar gemoeid en voor de periode 2050-2100 een bedrag van 0,9 à 1,5 miljard euro per jaar. Dat zijn serieuze bedragen! Als Asset Manager wil je het rendement weten van een investering. In dit geval: hoeveel risicoreductie krijgen we dan voor de investering? Helaas heb ik dat niet gevonden in het rapport. Mijn razendsnelle rekencollega Ype had het antwoord al paraat: neem voor het gemak maar aan dat de helft van Nederland gevaar loopt. Het BNP van Nederland is circa 600 miljard euro per jaar, dus om 300 miljard euro aan inkomsten overeind te houden moet je ongeveer 2 miljard per jaar investeren. Een goede investering dus!
Samenvattend: bij asset management kun je je soms beter concentreren op het beheersen van risico’s op het niveau van het asset, de reactie of het gevolg dan in plaats van de oorzaak. Immers weet je niet altijd of je de oorzaak te beïnvloeden is. Draai dus aan die knop(pen) die tot de meest optimale oplossing leiden en zorg ervoor dat de te verwachten risicoreductie per euro helder is. Bij klimaatverandering biedt de focus op assets (bijvoorbeeld hogere en sterkere dijken) meer zekerheid op blijvende droge voeten dan iets aan de oorzaak te doen. Maar dat staat uiteraard investeringen in een groene economie niet in de weg.
Nu nog even discussie voeren hoe de benodigde investeringen bijeengebracht gaan worden.
[3] Samen werken met water. Een land dat leeft, bouwt aan zijn toekomst. Bevindingen van de Deltacommissie 2008
John de Croon is partner bij AssetResolutions B.V., een bedrijf dat hij samen met Ype Wijnia heeft opgericht. Beurtelings geven ze in deze wekelijkse column hun visie op een aspect van asset management. De columns staan gepubliceerd op de website van AssetResolutions, www.assetresolutions.nl/nl/column
<< terug naar overzicht
|