|
Vervangen of onderhouden?
30 mei 2014 • Ype Wijnia
programma ontwerp, planvorming
Als je de cijfers mag geloven was het eerste kwartaal van 2014 het slechtste sinds 1969 voor wat de verkopen van auto’s betreft[1]. Nu is dat natuurlijk heel vervelend als je je brood verdient met het verkopen van rijdend blik, maar als eenvoudige consument zal me dat eerlijk gezegd worst wezen. Dan moet je maar een vak leren. Toch intrigeerde het bericht mij, omdat het het zoveelste slecht nieuws bericht uit de sector was. Om precies te zijn, dat slechte nieuws liep al terug tot 2008 toen de kredietcrisis zich in volle hevigheid openbaarde. Of misschien zelfs wel tot 2001, toen in de nasleep van de vliegtuigkapingen de wereldeconomie ook een dipje had. Was dat trouwens ook niet het jaar van de dotcom crisis? Of speelde dat nog eerder? Nu ja, het punt is, met zoveel jaren van slecht nieuws zou je verwachten dat de sector inmiddels op sterven na dood is. Bovendien, als er zo weinig auto’s verkocht worden (we spreken immers over 1969, toen het in het westen nog zo middeleeuws was dat we mensen op de maan zetten) dan zou je verwachten dat de wegen bezaaid liggen met halfvergane karkassen van auto’s die het op hebben gegeven. Maar niets van dat alles. Natuurlijk, er zijn een aantal autobedrijven omgevallen, maar in het algemeen hoef je toch niet heel erg je best te doen om een autodealer te vinden. Ook de kwaliteit van het wagenpark lijkt niet noemenswaardig afgenomen. In mijn beleving staan er nauwelijks meer auto’s langs de kant van de weg en dat lijken ook niet specifiek oude auto’s te zijn. Je ziet ook niet meer auto’s met roestplekken of deuken rondrijden. Hoe kan dat als er al jaren slecht nieuws uit die hoek komt?
In grote lijnen zijn hier 2 verklaringen voor. De eerste is dat het slechte nieuws domweg niet waar is, misschien niet zozeer in de letterlijke zin, maar wel in de betekenis ervan. Een verkoopcijfer dat bijvoorbeeld redelijk constant is over de jaren hoeft maar een kleine dip te vertonen om zichzelf een uitzonderingspositie te verzorgen. Als je nu naar de autoverkopen kijkt, dan lijkt dat in zekere mate wel het geval te zijn. De onderstaande grafiek toont de verkopen sinds 1983.
Alhoewel het signaal natuurlijk niet een rechte lijn is, lijkt het in mijn ogen toch redelijk constant. Om het in getallen te vatten: er worden elk jaar 500000 auto’s verkocht, met een standaarddeviatie van 50000 auto’s. Bij een normale verdeling zou je dan met 2 keer de standaarddeviatie zo ongeveer 95% van de waarden te pakken moeten hebben. Hier lijkt dat ook het geval, de extremen liggen iets boven 600000 en iets onder 400000, oftewel een plus en een min van 100000 auto’s. Even voor de goede orde, dit is dus een signaal met een standaardvariatie van 10%. Voor de meeste asset managers zal dit veel minder zijn dan de onzekerheden waar ze normaal mee rekenen.
De tweede verklaring heeft te maken met de staat van het wagenpark. De aanname was dat een lagere verkoop tot een stijging van de gemiddelde leeftijd van het wagenpark zou leiden en dat daarmee ook het aantal storingen zou toenemen. Nu is het wel tijd voor enige relativering. In totaal rijden er ruim 8 miljoen auto’s rond in Nederland, dus als je eens een keer 100000 auto’s meer of minder verkoopt zal dat niet meteen zichtbaar zijn in de gemiddelde leeftijd. Dat betekent dus dat er ook geen groot effect op de storingen kan zijn. Pas als er heel langdurig ver onder het gemiddelde verkocht wordt zal dit effect zichtbaar worden, als het er al is.
Voor alle duidelijkheid, en dat kunnen we niet genoeg herhalen, de relatie tussen storingsgraad en ouderdom van de asset is lang niet zo eenduidig als men wel eens denkt. Voor individuele onderdelen wel, die slijten, denk aan banden, remmen, uitlaat, olie, pakkingen en dergelijke. Maar voor een complexe asset als een auto kan je elk onderdeel dat kapot gaat vervangen, waarmee het storingsgedrag hersteld wordt. Sommige onderdelen zijn misschien wel heel duur (bijvoorbeeld een compleet nieuwe motor) maar het kan wel. Je kan natuurlijk ook de pech hebben dat veel dingen tegelijkertijd kapot gaan, zodat de reparatie duurder wordt dan een complete vervanging. Sommige mensen denken dan dat de auto total loss is. Maar hier moeten we echt over onze reptielenhersens heen stappen en als een asset manager gaan denken. Het gaat niet om de vraag of de reparatie meer kost dan de auto waard is, maar om hoeveel de kosten zijn per unit gebruik die je ervoor terug krijgt. Stel dat je een auto koopt van 1500 euro en daar moet voor 3000 euro aan gerepareerd worden, is dat dan verstandig? Even onder de aanname dat de auto na reparatie nog 1 jaar ongestoord meegaat en een nieuwe vergelijkbare auto 30000 euro kost, dan is dat, hoe gek het misschien ook voelt, toch het geval. Voor die 3000 euro kan je namelijk een jaar rijden (met wat marge voor onvoorziene zaken, terwijl een nieuwe in het eerste jaar zeker 20% (=6000 euro) aan afschrijving kost. Daar kan je nog wel wat meer voor laten maken. Nieuw is dus niet altijd beter.
Nu we het toch over drogredenen in de omgang met auto’s hebben, sommigen denken dat je geld kunt besparen door een nieuwe auto te kopen. Voor wat betreft onderhoud is dat maar zelden het geval, zoals we net hebben laten zien. Maar ook als je naar het brandstofgebruik kijkt, of andere kosten, dan is nieuw vrijwel altijd duurder. Een onzuinige auto rijdt een op 10, een zuinige 1 op 20. Dit komt bij een brandstofprijs van rond de 2 euro per liter neer op 20 cent dan wel 10 cent per kilometer. Maar bij een gemiddeld kilometrage van 15000 kilometer per jaar is dit nog steeds maar 3000 euro voor de onzuinige auto en 1500 euro voor de zuinige. Voor het verschil van 1500 euro kan je geen nieuwe auto kopen.
Als je alles bij elkaar neemt is het dus eigenlijk goed nieuws dat er minder nieuwe auto’s verkocht worden. Voor de consumenten omdat ze er uiteindelijk geld aan over houden. En voor de asset managers omdat mensen dan wellicht iets meer begrip krijgen voor het blijven gebruiken van oude spullen. Er rest eigenlijk maar 1 vraag. Waar had ik de folder van de dealer ook al weer gelaten?
Ype Wijnia is partner bij AssetResolutions B.V., een bedrijf dat hij samen met John de Croon heeft opgericht. Beurtelings geven ze in deze tweewekelijkse column hun visie op een aspect van asset management. De columns staan gepubliceerd op de website van AssetResolutions, http://www.assetresolutions.nl/nl/column
[1] http://www.autoweek.nl/nieuws/27593/autoverkoop-maart-17-slechtste-q1-sinds-1969
<< terug naar overzicht
|