Vormen van asset management: overeenkomsten
3 augustus 2012 • Ype Wijnia en John de Croon
asset management strategie, beheren risico's, programma ontwerp, planvorming, managen programma's, beheer wijzigingen
In de vorige columns hebben we vooral stil gestaan bij de verschillen die tussen de varianten van asset management voorkomen. Die blijken uiteindelijk verklaarbaar door de karakteristieken van de asset en de omgeving. De asset manager probeert de risico’s te beheersen die de waarde van de asset bedreigen. Daarmee hadden we direct een eerste overeenkomst tussen de verschillende vormen van asset management gevonden, namelijk het managen van de risico’s. Maar eigenlijk zijn dat er gelijk twee. De risico’s worden namelijk gedefinieerd ten opzichte van de waarde die de assets moeten opleveren. Het maximaliseren van de waarde van de asset is blijkbaar ook een overeenkomst. Maar dat is natuurlijk geen nieuws, we definiëren asset management zelf ook als de maximale waarde uit de assets halen.
De vraag is alleen of dat de enige overeenkomsten zijn, of dat er wellicht nog meer zaken gedeeld worden. Dit is niet louter een academische oefening, maar ook een vraag van meer laag-bij-de-grondse betekenis. Als er namelijk diepere overeenkomsten zijn, dan kunnen de sectoren ook van elkaar leren, in plaats van alleen in het eigen kringetje rond te lopen. Als risicomanagement en waardemaximalisatie de enige overeenkomsten zijn dan wordt dat lastig.
Welnu, die overeenkomsten zijn er, al vraagt het wel enige verbeeldingskracht om de verbanden te zien.
Fabrieks asset management en financieel asset management lijken bijvoorbeeld op elkaar omdat ze beiden gaan om het maximaliseren van de financiële waarde van de asset voor de eigenaar. De instrumenten waarmee dat gebeurt zijn radicaal anders, maar het doel is hetzelfde. Dit is compleet anders dan dat van infrastructuren, die vooral een faciliterende functie voor anderen hebben. Uiteindelijk heeft ook de eigenaar wel weer baat bij de infrastructuur (een betere infrastructuur zorgt voor meer economische groei, meer belasting enzovoort) maar dat verband is op zijn best indirect.
Aan de andere kant lijken ook het managen van fabrieken en het managen van infrastructuren op elkaar. Beide gaan over technische assets en voor beide geldt dat in de operationele fase van de levenscyclus veel aandacht is voor de asset. Assets zijn in deze zin ook echt dingen, soms zelfs met een eigen karakter of wil. Dit is absoluut niet zo in de financiële wereld. Een asset is daar meer een abstractie, geen ding. Assets hebben zeker geen karakter en een asset manager heeft er geen enkele binding mee. Een niet presterende asset wordt onmiddellijk verkocht.
Tot slot is er ook een overeenkomst tussen financieel asset management en infrastructuur asset management. Er staat namelijk geen hek om de asset, dus iedereen kan eraan komen. Deze vergelijking is misschien wat vergezocht, maar we zullen hem proberen toe te lichten. Een infrastructuur is bedoeld om door velen gebruikt te worden. Als dan iemand met een overbeladen vrachtwagen over een zwak wegdek rijdt is dat binnen de kortste keren kapot. De asset manager leidt dus schade door het gedrag van anderen en er is niet veel dat gedaan kan worden om het gedrag van die ander aan te pakken. Die ander is namelijk onbekend. Maar iets vergelijkbaars geldt ook voor een financiële asset manager. Heb je een mooie portefeuille opgebouwd, dan wordt die binnen een paar maanden gehalveerd in waarde omdat een of andere financiële instelling aan de andere kant van de wereld heeft besloten om een hypotheek te verstrekken aan mensen zonder inkomen, baan of bezittingen[1]. Het gedrag van anderen bepaalt dus de waarde van je asset. Een fabrieks asset manager heeft daar minder last van (al kan die wel last hebben van de crisis die na zo’n credit crunch optreedt). Door een hek om de fabriek te zetten kan je voorkomen dat allerlei onverlaten zich bemoeien met de waarde van je asset.
Dit hebben we proberen samen te vatten in een grafiek, waarbij we twee extreme vormen van asset management hadden, met de derde ertussenin. Maar afhankelijk van de zienswijze veranderde de ordening van de vormen van asset management. We hebben daarom uiteindelijk gekozen voor een driehoek[2]. Dat leest iets lastiger, maar we kunnen nu wel alle gezichtpunten verenigen. De figuur staat hieronder.
In de figuur zijn op de hoeken de verschillende soorten assets te zien (infrastructuren, fabrieken en financiële assets). Bij die assets zijn er verschillende soorten van asset management.
Voor beleggingen is dat asset portfolio management, voor fabrieken asset lifecycle management en voor infrastructuren risk based asset management.
In de grafiek staan 3 scheidlijnen getekend. De eerste is publiek versus privaat. Infrastructuren zijn publieke assets ten algemeen nut, terwijl beleggingen en fabrieken een privaat belang dienen, namelijk de welvaart van de eigenaar.
De tweede scheidslijn is die van vlottende assets versus vaste assets. Voor zowel de infrastructuur asset manager als de fabrieks asset manager zijn de assets een vast gegeven waar je mee te leven hebt, terwijl een financiële asset manager assets on the spot kan verkopen.
De derde scheidslijn kijkt naar het onderscheid tussen verspreide en geconcentreerde assets. We zijn nog altijd zoekende naar een betere formulering hiervoor, dus als mensen suggesties hebben dan graag. Zowel infrastructuren als beleggingen zijn verspreid, in die zin dat velen met hun vingers aan de assets kunnen komen. Een fabriek daarentegen is geconcentreerd en er staat meestal een hek omheen. Hiermee kan voorkomen worden dat onbevoegden met de assets rommelen.
Aangezien de vormen van asset management op deze manier met elkaar in verband gebracht kunnen worden, zou je haast zeggen dat ze een gemeenschappelijke kern hebben. Daar gaan we de volgende column op in. Voorlopig maken we ons eerst druk over welke drie smaken ijs we gaan nemen.
[1] De befaamde ninja (no income, no job or assets) hypotheken
[2] De vraag is natuurlijk of het echt een driehoek is, of toch eerder een vierkant of een vijfhoek. Doordat we met 3 vormen begonnen kom je uiteraard op een driehoek uit, maar een vierkant (of eigenlijk een tetraëder) vereist een vierde scheidingsas. Alle andere vormen van asset management die de revue gepasseerd zijn (zoals IT asset management, Tourism asset management) waren tussenvormen, maar bevatten geen nieuwe dimensie
John de Croon en Ype Wijnia zijn partner bij AssetResolutions B.V., een bedrijf dat ze samen hebben opgericht. Beurtelings geven ze in deze wekelijkse column hun visie op een aspect van asset management. De columns staan gepubliceerd op de website van AssetResolutions; www.assetresolutions.nl/nl/column
<< terug naar overzicht
|
