Wie is er nu gek?

download deze column als pdf

	Ik vind deze column een aanrader
	1250 personen hebben deze column positief beoordeeld

Vlak voor kerst was onze boodschap om maar op te houden met het uitvoeren van onderhoud en het plannen van nieuwe investeringen. Dat advies gaven we omdat volgens de Maya’s de wereld zou vergaan en het gedane werk toch zinloos zou zijn.  Met een gek petje op gingen we op een berg in Frankrijk zitten, omdat dat de enige plek op aarde zou zijn waar redding mogelijk was.

Enkele dagen gingen voorbij maar de wereld draaide nog steeds haar rondjes. U heeft in de laatste column van vorig jaar kunnen lezen dat we mensen met dwangbuizen en grote injectienaalden zagen. Nu kunnen we stellen, dat we ze niet alleen gezien hebben. Die mensen, die werkten voor de lokale autoriteiten, kwamen naar ons toe en dachten dat we gevaarlijke gekken waren. Het heeft ons heel wat moeite gekost de lokale autoriteiten te overtuigen dat we slechts ongevaarlijke gekken waren. Na een behoorlijk aantal dagen werden we dus maar weer vrijgelaten.

Vol goede moed besloten we terug te gaan naar Nederland. Dat was echter nog niet zo eenvoudig. Door een staking konden we geen auto huren. Dus togen we richting een vliegveld. Een sneeuwstorm zorgde ervoor dat de vliegtuigen aan de grond bleven en dus was een logisch alternatief de trein. Het station bereiken was met de sneeuw al een opgave, maar toen we daar maar eenmaal waren bleken de treinen niet te rijden. Na enkele dagen konden we uiteindelijk met de TGV richting het noorden. De TGV is een mooi asset dat ons snel naar de grens bracht met België. Echter bleek Berlusconi’s invloed verder te gaan dan alleen in Italië. Vraag ons niet waarom, maar het duurde een tijd voordat we de grens gepasseerd waren. Eenmaal in Antwerpen aangekomen hadden we weer een obstakel te nemen. De nieuwe Fyra-trein reed niet. ‘Dat kan gebeuren’ denken we en met een behoorlijke vertraging nemen een overvolle boemel naar Roosendaal, waar we enkele dagen geleden aankwamen.

Daar aangekomen hadden we weer dekking met onze PDA-tjes en dus gingen we het nieuws maar eens lezen. Dan constateren we dat de vertraging met de Fyra niet incidenteel is. De reistijd van Amsterdam naar Brussel kost regelmatig vier uur in plaats van anderhalf uur. Ook vernamen we dat Armstrong bekend heeft dat hij doping gebruikt heeft. En als klap op de vuurpijl komen we er achter dat plastisch chirurgen rond de jaarwisseling ruim 40 vuurwerkslachtoffers opereerden met ernstige verwondingen tegen circa 25 vorig jaar[1]. Wie is er nu gek? Zijn wij dat, of zijn we in Nederland gek omdat we zoveel vuurwerk zelf afsteken?

Met de beroepsdeformatie die we hebben, hebben we meteen gezocht naar meer achtergronden. De vuurwerkslachtoffers hebben vooral handletsels, verwondingen in het gezicht en brandwonden. De plastisch chirurgen hebben geteld hoeveel handen geamputeerd zijn en inzichtelijk gemaakt dat alle slachtoffers, net als vorig jaar, zonder uitzondering man zijn. Daarvan is 45% minderjarig. Een ander opvallend cijfer is dat 64% van de letsels het gevolg is van een incident met illegaal vuurwerk. Van de opgetreden incidenten is ongeveer 62% van het vuurwerk door anderen aangestoken.

We kwamen verschillende voorgestelde maatregelen tegen om de incidenten tegen te gaan. De Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie (NVPC) en het Oogheelkundig Gezelschap (NOG) willen de verkoop van vuurwerk dan maar verbieden[2]. Elders te lezen dat de NVPC ook pleit voor meer aandacht voor het gevaar van (illegaal) vuurwerk en een aanscherping wil van de controles, zeker nu de Rijksoverheid gestopt is met vuurwerkvoorlichting.

Wanneer iemand zelf vuurwerk afsteekt, kan die persoon een keuze maken hoe het afgestoken wordt (althans bij een meerderjarige, maar ook dan kan alcohol in het spel een stokje steken voor het maken van die keuze). Maar een weldenkend mens zal er niet voor kiezen om willens en wetens ernstig gewond te raken. Echter iemand die gewond wordt door toedoen van een ander, kiest daar zeker niet voor.

In het geval dat de overheid zou besluiten vuurwerk te verbieden, worden mensen in keuze beperkt. In de VS is dat heel controversieel. Denk aan wapenvergunningen (recht op eigen bescherming; dat ligt zelfs vast in grondwet) en de ziektekostenverzekering. Echter in Nederland wordt die soep niet zo heet gegeten. Is dat ook zinvol? Door de verkoop van legaal vuurwerk aan banden te leggen, voorkom je maximaal 36% van de incidenten. Het aantal dodelijke slachtoffers in het verkeer bedroeg 661 in 2011[3]. Het aantal ernstig gewonden in het verkeer alleen al bedraagt ongeveer 20.000 per jaar[4], dus per dag fors meer dan de 40. Bij het verbod ligt ook het gevaar op de loer dat mensen zelf, die nu legaal vuurwerk aanschaffen, overstappen op illegaal vuurwerk (dat eenvoudig via internet of net over de grens gekocht kan worden). Vanuit dat perspectief gaat hem dat dus niet worden denken we.

Bekijken we vuurwerk vanuit het perspectief van milieuvervuiling, dan komt door vuurwerk vooral fijnstof vrij dat vaak zware metalen bevat en diep de longen indringt. Zeker de eerste 2 uur van het nieuwe jaar is de concentraties fijnstof soms wel 40 keer zo hoog als normaal. Maar de luchtvervuiling door vuurwerk is tijdelijk. Over het hele jaar genomen veroorzaakt vuurwerk 0,4 procent van de totale uitstoot aan fijnstof[5]. Vanuit de invalshoek van het milieu valt er dus meer op andere fronten te verwachten. Aan de andere kant: elke verbetering is er één.

Wat kunnen we concluderen? Onze eigen risicoanalyse over het vergaan van de aarde was niet juist. Achteraf hadden we dat kunnen weten want tot nu toe zijn alle voorspellingen over het einde van de aarde niet uitgekomen. Kijken we naar de risicoanalyse van de plastisch chirurgen, dan is die best wel goed uitgevoerd. Je kunt vinden wat je er van vindt en men geeft aan alleen ernstige gevallen te registreren, maar men heeft effecten van het risico benoemd en een decompositie gemaakt naar verschillende onderdelen (geslacht, leeftijd, soort vuurwerk, door wie aangestoken). Ook worden concrete beheersmaatregelen voorgesteld. Gedegen werk dus. Dat het aantal slachtoffers stijgt nu de overheid gestopt is het de vuurwerkcampagne is opvallend. Het lijkt ons beter de campagne toch weer op te starten.

Nu de wereld niet vergaan is, trekken we onze oproep tot het stoppen met het uitvoeren van onderhoud en het plannen van nieuwe investeringen ook maar weer in en pakken we de draad maar weer op…… Goed, we hebben ons dus goed voor schut gezet want de wereld verging niet. Maar aan de andere kant, is er geen man overboord. Over die Fyra-trein komen we misschien nog wel eens terug. We vragen ons wel oprecht af: wie is hier nu gek geworden?

John de Croon en Ype Wijnia zijn partner bij  AssetResolutions B.V., een bedrijf dat ze samen hebben opgericht. Beurtelings geven ze in deze column hun visie op een aspect van asset management. De columns staan gepubliceerd op de website van AssetResolutions; www.assetresolutions.nl/nl/column

<< terug naar overzicht